Μια άλλη μελέτη που ονομάζεται, 揥 ΝΤ2 ως ένα νέο θεραπευτικό στόχο σε κακόηθες μεσοθηλίωμα υπεζωκότα; Ο Julien Mazieres, Liang Μπορείτε, Biao Εκείνος, Zhidong Xu, Sarah Twogood, Amie Υ Lee, Noemi Reguart ?, Sonny Batra, Ιννβο Mikami, David M. Jablons, – International Journal of Cancer – τόμος 117, Τεύχος 2, σελίδες 326 32, 1η Νοεμβρίου 2005. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揗 alignant μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα (MPM), είναι ένα εξαιρετικά επιθετικό νεόπλασμα με κακή πρόγνωση και περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές. Μια καλύτερη κατανόηση της παθογένεσης της είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη εναλλακτικών θεραπευτικών στρατηγικών. Έχουμε προηγουμένως αποδείξει ότι η οδός σηματοδότηση Wnt ενεργοποιείται στο ΜΡΜ μέσω της υπερέκφρασης του ατημέλητα πρωτεϊνών. Να επεκτείνουν τις γνώσεις μας για την ενεργοποίηση σηματοδότηση Wnt στο MPM, πραγματοποιήσαμε Wnt-ειδικά μικροσυστοιχίες στην κανονική υπεζωκότα και MPM. Βρήκαμε ότι η πιο κοινή εκδήλωση στο ΜΡΜ ήταν η προς τα πάνω ρύθμιση του Wnt2. Είμαστε αναστέλλεται Wnt2 με siRNA και ενός μονοκλωνικού αντι-Wnt2 αντισώματος και αναλύθηκαν οι επιπτώσεις τους στην απόπτωση και κατάντη δράστες σηματοδότησης. Στη συνέχεια αξιολόγησε τις αντιπολλαπλασιαστικές επιδράσεις του αντισώματος Wnt2 και Alimta, μία από τις τρέχουσες συνήθεις θεραπείες της MPM. Επιβεβαιώσαμε Wnt2 υπερέκφραση σε επίπεδο mRNA και πρωτεΐνης σε κυτταρικές σειρές και ιστούς ΜΡΜ. Στη συνέχεια έδειξε ότι η αναστολή της Wnt2 με siRNA ή ένα μονοκλωνικό αντίσωμα επάγει προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο σε κύτταρα ΜΡΜ. Είμαστε δίπλα ανέλυσε τα αποτελέσματα της αντι-Wnt2 αντισώματος και του ALIMTA στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων MPM. Βρήκαμε ότι αν και Wnt2 αντίσωμα από μόνη της είχε λιγότερο αντιπολλαπλασιαστική δραστικότητα από Alimta, οι δύο σε συνδυασμό είχαν ουσιαστικά περισσότερη δραστηριότητα από Alimta μόνο. έτσι Προτείνουμε ότι η αναστολή του Wnt2 έχει θεραπευτικό ενδιαφέρον στην ανάπτυξη πιο αποτελεσματικών θεραπειών για ΜΡΜ. ; 2005 Wiley-Liss, Inc.Malignant μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα (MPM), είναι μια ιδιαίτερα επιθετική και προκλητική καρκίνου που προκύπτουν κυρίως από την πλευρική επένδυση του πνεύμονα. Περίπου 3.000 ασθενείς που διαγιγνώσκονται με MPM στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο και η συχνότητα εμφάνισης αυτού του όγκου προβλέπεται να αυξηθεί δραματικά βραχυπρόθεσμα, κορυφώθηκε περίπου 2.020,1 Από MPM συνήθως παρουσιάζει σε προχωρημένο στάδιο, μια θεραπευτική εκτομή είναι σπάνια δυνατό. Η ακτινοθεραπεία δεν έχει δείξει κλινικό όφελος ως μια ενιαία μορφή θεραπείας, καθώς και η χορήγηση χημειοθεραπείας είναι ως επί το πλείστον περιορίζονται στο προχωρημένο στάδιο με περιορισμένη efficiency.2 Εναλλακτικές στρατηγικές που βασίζονται στην υπεζωκότα ενέσεις ανασυνδυασμένου κυτοκινών έχουν παρομοίως αποδειχθεί unsatisfactory.3 Από τις τρέχουσες παρεμβάσεις προσφέρουν μόνο περιορισμένο όφελος και τη συνολική επιβίωση είναι χαμηλή, υπάρχει επείγουσα ανάγκη για την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών παραγόντων βασίζεται σε μια μεγαλύτερη κατανόηση των υποκείμενων μοριακών mechanisms.Another ενδιαφέρουσα μελέτη MPM που ονομάζεται, 揚 roteoglycans στην ανθρώπινη κακόηθες μεσοθηλίωμα. Διέγερση της σύνθεσης τους, που προκαλείται από επιδερμική, της ινσουλίνης και των αιμοπεταλίων που προέρχονται από αυξητικούς παράγοντες περιλαμβάνει υποδοχείς με δράση τυροσινικής κινάσης ?? Biochimie Τόμος 81, Τεύχος 7, Ιούλιος 1999, σελίδες 733-744; Αλεξάνδρα Syrokoua, Γεώργιος Ν Tzanakakisb, Anders Hjerpeb και Νίκος Κ Karamanosa – Τμήμα Χημείας, Πανεπιστήμιο Πατρών, 261 10 Πάτρα, Ελλάδα. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract – Προσδιορισμός των πρωτεογλυκανών σε δύο ανθρώπινες κακόηθες μεσοθηλίωμα κυτταρικές σειρές, η μία με επιθηλιακή διαφοροποίηση και το άλλο με ινοβλάστη φαινότυπο, και τα αποτελέσματα της επιδερμικής (EGF), ινσουλίνη (IGF-I) και που προέρχεται από αιμοπετάλια ανάπτυξης (PDGF-BB) παραγόντων στην σύνθεση υαλουρονάνης (ΗΑ) και πρωτεογλυκάνες (PGs) μελετήθηκαν. Αμφότερες οι κυτταρικές γραμμές συνθέτει ΗΑ και PGs: αυτά τελευταία ανακτήθηκαν τόσο ως εκκρίνονται και συναφούς με κύτταρο ενώσεις. Η θειική χονδροϊτίνη (CS) που περιέχει PGs είναι κυρίως οργανωμένη ως βερσικάνη στο εξωκυτταρικό μέσο και ως θρομβομοντουλίνης και συνδεκανίου στην κυτταρική μεμβράνη. Η θειική ηπαράνη (HS) που περιείχε PGs είναι κυρίως υπό τη μορφή περλεκάνη στο μέσο καλλιέργειας, ενώ κυττάρων σχετιζομένου HSPGs ανακτήθηκαν κυρίως ως syndecan-1, -2 και -4. Υποδοχείς για EGF, IGF-Ι και PDGF-ΒΒ αναγνωρίσθηκαν και στις δύο κυτταρικές σειρές. Εκτός από τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων, αυτοί οι παράγοντες ανάπτυξης που διεγείρεται η σύνθεση του ΗΑ και PGs, το πρότυπο της διέγερσης είναι μοναδικό για το καθένα από αυτά και ανάλογα με τον φαινότυπο του κυττάρου. EGF αύξησε τη σύνθεση του ΗΑ και PG. IGF-I έδειξε παρόμοια διεγερτικά αποτελέσματα επί της σύνθεσης των ΟδΡΟδ, ενώ υψηλότερες ποσότητες χρειάστηκαν για να επηρεάσει τη σύνθεση του ΗΑ και HSPGs, με το τελευταίο να διεγείρεται μόνο στην επιθηλιακή κυτταρική γραμμή. PDGF-ΒΒ διέγειρε την σύνθεση του ΗΑ, HSPGs και ΟδΡΟδ σε χαμηλές συγκεντρώσεις, ενώ το διεγερτικό αποτέλεσμα καταργήθηκε σε υψηλότερα επίπεδα. Η επώαση με genistein ανέστειλε την σύνθεση ΗΑ και PG που επάγεται από αυξητικούς παράγοντες σε μια κατάσταση, ανάλογα τόσο παράγοντα ανάπτυξης και γενιστεΐνη συγκεντρώσεις. Τα αποτελέσματα δείχνουν σαφώς ότι τα διεγερτικά αποτελέσματα του EGF, IGF-Ι και PDGF-ΒΒ σε σύνθεση εξωκυττάριας θεμέλιας ουσίας, που εκφράζεται ως σύνθεση πρωτεογλυκάνων, διαμεσολαβούνται μέσω συμπλοκών παράγοντα υποδοχέα της ανάπτυξης και της πρωτεϊνικής κινάσης τυροσίνης ενδοκυτταρική οικογένεια pathway.The Wnt εκκρινομένων γλυκοπρωτεϊνών είναι μια ομάδα μορίων που εμπλέκονται σε μεγάλο βαθμό αναπτυξιακές διαδικασίες και oncogenesis.4, 5 Δεκαεννέα ανθρώπινες πρωτεΐνες σηματοδότησης Wnt έχουν μέχρι σήμερα αναγνωριστεί. Η μεταγωγή του Wnt σημάτων πυροδοτείται από την σύνδεση του Wnt συνδετήρων σε 2 ξεχωριστές οικογένειες υποδοχέων κυτταρικής επιφάνειας: ο frizzled (Fz) της οικογένειας υποδοχέων και η LDL-υποδοχέα που σχετίζονται με πρωτεΐνη (LRP) family.6 Ενδοκυτταρικώς, σηματοδότηση Wnt ενεργοποιεί αναμαλλιασμένος ( ϋνΙ) πρωτεΐνες, οι οποίες αναστέλλουν την κινάση συνθάση γλυκογόνου-3β (GSK-3β) φωσφορυλίωση β-κατενίνης, οδηγώντας σε κυτοσολικά σταθεροποίηση της. Σταθεροποιημένη β-κατενίνης στη συνέχεια εισέρχεται στον πυρήνα του κυττάρου και τους συνεργάτες με τους παράγοντες LEF /TCF μεταγραφή. β-κατενίνης-τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων /Λεφ επάγει τη μεταγραφή των σημαντικών κατάντη γονιδίων στόχων, πολλά από τα οποία έχουν εμπλακεί σε cancer.If βρήκατε κάποιο από αυτά τα αποσπάσματα ενδιαφέρον, διαβάστε τις μελέτες στο σύνολό τους.