Μια ενδιαφέρουσα μελέτη που ονομάζεται, 揈 φέ γλυκοζαμινογλυκανών στον πολλαπλασιασμό των επιθηλιακών και ινοβλαστών ανθρώπινα κακοήθη κύτταρα μεσοθηλιώματος: μια δομή 杅 σχέση χρίσμα από τον Christopher Potten, Zbigniew Darzynkiewicz, Kohsuke Sasaki, Α Syrokou; ;, Γ Τζανακάκης, Τ Tsegenidis, Α Hjerpe, NK Καραμάνος – κυττάρων τόμος διάδοσης 32, Τεύχος 2-3, σελίδες 85 9, τον Απρίλιο του 1999. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract. Οι πρωτεογλυκάνες αλληλεπιδρούν με άλλα αποτελεσματικά μακρομόρια που ρυθμίζουν μια ποικιλία κυτταρικών γεγονότων μέσω γλυκοζαμινογλυκάνης (GAG) αλυσίδες τους. Οι επιπτώσεις όλων των γνωστών γλυκοζαμινογλυκάνες (GAGs) που παράγεται από τα φυσιολογικά κύτταρα και τους ιστούς επί του πολλαπλασιασμού των δύο ανθρώπινων κακόηθες μεσοθηλίωμα κυτταρικές σειρές, η μία με ινοβλάστη μορφολογία που μοιάζει και η άλλη με διαφοροποίηση επιθηλιακών; τόσο σε θέση να παράγει υαλουρονάνη (ΗΑ), galactosaminoglycans ( GalAGs) και θειική ηπαράνη (HS) που περιέχει πρωτεογλυκάνες; έχουν μελετηθεί. Ο πολλαπλασιασμός των κυττάρων αξιολογήθηκε με μέτρηση [3Η] θυμιδίνης και τον αριθμό των κυττάρων. GalAGs, δηλ χονδροϊτίνη θειικά άλατα (CSS) και η θειική δερματάνη (DS), διεγείρουν έντονα τον πολλαπλασιασμό των ινοβλαστών κύτταρα που μοιάζουν με δοσο-εξαρτώμενο τρόπο (170; 50% στα 100 μg /ml), ανεξάρτητα από πρότυπο θείωσης τους. Σε επιθηλιακά κύτταρα, ωστόσο, μόνο DS διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Οι επιδράσεις του CSS επί του πολλαπλασιασμού των επιθηλιακών κυττάρων δεν εξαρτάται από το πρότυπο θείωση τους. Έτσι, CSS είτε με – [ΟΙοΑ-ΟαΙΝΑο – (- 6-O-SO3 -)] – ή – [ΟΙοΑ-ΟαΙΝΑο – (- 4-O-SO3 -] -. Ως συνηθέστερη μονάδα, δεν είχε σημαντική επίδραση l -Iduronic οξύ (ΙάοΑ) πλούσια σε ηπαρίνη και γρήγορη κίνηση HS (FM-HS), ένα κλάσμα HS με μια δομή παρόμοια με την ηπαρίνη, είχε σημαντικές αντιπολλαπλασιαστικά αποτελέσματα επί μεσοθηλιώματος κύτταρα και των δύο τύπων (30; 0% σε 1.0 μg /ml και 85; 0% στα 100 μg /ml, αντίστοιχα). ΟΙοΑ πλούσια HS, ωστόσο, δεν είχαν σημαντικά αποτελέσματα. ΗΑ αναστέλλει μόνο τον πολλαπλασιασμό των ινοβλαστών ομοιάζουν με κύτταρα κατά 25% στα 50 και 100 μg /ml. κερατάνη καταστέλλει θειικό τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων (10; 0%) σε αμφότερες τις κυτταρικές σειρές. Κατά την άποψη αυτών των ευρημάτων, μία δομή 杅 χρίσμα σχέση GAGs σε κυτταρικές πολλαπλασιασμό των δύο ανθρώπινων κακόηθες μεσοθηλίωμα κυτταρικές γραμμές συζητείται. Άλλοι παράγοντες, όπως διαμόρφωση αλυσίδας και γεωμετρία , καθώς και των αλληλεπιδράσεων των αυξητικών παραγόντων με GAGs, ενδεχομένως εμπλέκεται στη ρύθμιση του κυτταρικού πολλαπλασιασμού, είναι επίσης discussed.?br /> Μια άλλη μελέτη που ονομάζεται, 揈 ctopic thymoma μιμούνται διάχυτο μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα: Μια έκθεση περίπτωση – τόμος 29, Τεύχος 4, σελίδες 409-410 (Απρίλιος 1998) από Hiroaki Fushimi, MD, Γιοσίρο Tanio, MD, Kiyoshi Kotoh, MD. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract – Η περίπτωση της έκτοπης thymoma του υπεζωκότα με ένα συγκεκριμένο πρότυπο ανάπτυξης που μιμείται διάχυτο μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα έχει αναφερθεί. Η διαγνωστική απεικόνιση έδειξε ότι η υπεζωκότα όγκος εγκλείεται όλο το αριστερό πνεύμονα. Το δείγμα βιοψία από τον όγκο αποτελούνταν από λεμφοκύτταρα και επιθηλιακά κύτταρα, σύμφωνα με την μικτού τύπου του θυμώματος. Η αυτοψία δεν βρήκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο μιας μεσοθωρακίου όγκου. Μια Περίπλοκο θύμο βρέθηκε στο βρεγματικό υπεζωκότα ιστό προσκολλημένο προς την κορυφή του αριστερού πνεύμονα. Η thymoma πιστεύεται ότι προέρχονται από την έκτοπη θυμικό ιστό στον βρεγματικό υπεζωκότα, ως βλάβη ανεξάρτητη από την πρωτογενή μεσοθωρακίου θυμώματος, και εξαπλώθηκε κατά μήκος του υπεζωκότα, όπως διάχυτη mesothelioma.Conclusion: Τα αποτελέσματα της μελέτης μας έδειξαν ότι θανατηφόρα πνευμονική τοξικότητα συνδέθηκαν με ακτινοβολία στο ετερόπλευρο πνεύμονα. V20 ήταν η μόνη ανεξάρτητη καθοριστικός παράγοντας για τον κίνδυνο του PRD ή μη 朿 θάνατο ancer σχετίζονται. Η μέση V20 των μη-PRD ασθενείς ήταν σημαντικά χαμηλότερη από εκείνη που έγινε αποδεκτή κατά τη διάρκεια πρότυπο θώρακα ακτινοθεραπείας, υπονοώντας ότι το V20 θα πρέπει να διατηρείται όσο το δυνατόν χαμηλότερα, μετά extrapleural μελέτη pneumonectomy.Another ονομάζεται, 揟 ο παρηγορητική οφέλη του MVP (μιτομυκίνη C, βινβλαστίνη και σισπλατίνη) χημειοθεραπείας σε ασθενείς με κακόηθες μεσοθηλίωμα από τον Ε Ανδρεοπούλου, PJ Ross, MER O’Brien *, η Ford HER, Κ Priest, Τ Eisen, Α Norton, S. Ashley και IE Σμιθ; – Oxford Journals Ιατρικής Annals of OncologyVolume15, Issue9Pp. 1406-1412. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract – Ιστορικό: Με την αυξανόμενη συχνότητα του κακοήθους μεσοθηλιώματος (MM), είναι σημαντικό να βελτιστοποιηθεί η θεραπεία για τον έλεγχο των συμπτωμάτων, τη διατήρηση της ποιότητας της ζωής και, αν είναι δυνατόν, να παρατείνει τη ζωή. Έχουμε αναλύσει προοπτικά δεδομένα που συλλέγονται για την αξιολόγηση ενός χρησιμοποιούνται συχνά παρηγορητική αγωγή χημειοθεραπείας. Ασθενείς και μέθοδοι: Από τον Οκτώβριο του 1986 και Μάιος 2002 όλοι οι ασθενείς με ανεγχείρητο μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα θεωρήθηκαν για θεραπεία με MVP (μιτομυκίνη C 8 mg /m2 κάθε 6 εβδομάδες, βινβλαστίνη 6 mg /m2 κάθε 3 εβδομάδες και σισπλατίνη 50 mg /m2 κάθε 3 εβδομάδες ) χημειοθεραπεία. Τα συμπτώματα αξιολογήθηκαν με εκτίμηση του ιατρού κατά την έναρξη και μετά από κάθε κύκλο της χημειοθεραπείας. Αποτελέσματα: Εκατόν πενήντα ασθενείς έλαβαν θεραπεία με MVP για το μεσοθηλίωμα. Σαράντα τρία τοις εκατό είχε μια κατάσταση απόδοσης (PS) 2 ή χειρότερα. Το ποσοστό ανταπόκρισης ήταν 15,3%, με το 68,6% έχει σταθερή νόσο. Εξήντα-εννέα τοις εκατό ανέφεραν βελτίωση των συμπτωμάτων? ιδίως υπήρχαν καλές απαντήσεις για τον πόνο (71%), βήχας (62%) και δύσπνοια (50%). Η πιο κοινή τοξικότητα βαθμού 3/4 ήταν ουδετεροπενία (22%). Η διάμεση συνολική επιβίωση ήταν 7 μήνες, με 1-ετής επιβίωση 31% και 2-ετής επιβίωση 11%. Η διάμεση επιβίωση για τους ασθενείς με PS 0/1 ήταν 10 μήνες και ήταν 6 μήνες για τους ασθενείς με PS 2/3. Κακή προγνωστικοί παράγοντες στη μονοπαραγοντική ανάλυση περιλάμβανε κακή PS, απώλεια βάρους, μικτή ή sarcomatoid ιστολογία, χαμηλή αιμοσφαιρίνη και υψηλό αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων. Εξαιρουμένων των παθολογικών υπότυπο, η προγνωστική σημασία των φτωχών PS και απώλεια βάρους διατηρήθηκαν στην πολυπαραγοντική ανάλυση. Συμπεράσματα: ανακούφιση συμπτωμάτων σε ΜΜ είναι εφικτό με τις τρέχουσες θεραπείες σισπλατίνη βάση. Οφείλουμε όλοι ένα χρέος της ευγνωμοσύνης για αυτά τα ωραία τους ερευνητές. Αν βρεθεί κάποιο από αυτά τα αποσπάσματα ενδιαφέρον, διαβάστε τις μελέτες στο σύνολό τους.