Μια άλλη ενδιαφέρουσα μελέτη που ονομάζεται, 揑 mmunohistochemical χρώση για την κερατίνη και το καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο στη διάγνωση του κακοήθους μεσοθηλιώματος; από Holden, Janet ΜΌ .; Churg, Andrew MD – American Journal of Surgical Pathology: Απρίλιος 1984 – Τόμος 8 – Τεύχος 4. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揂 bstract – Χρησιμοποιώντας φορμόλη σταθερό, έχει εμπεδωθεί με παραφίνη ιστό και εμπορικές αντιοροί, αξιολογήσαμε τη χρησιμότητα των ανοσοϊστοχημική χρώση για καρκινοεμβρυϊκό αντιγόνο (CEA) και κερατίνη στη διάγνωση του κακοήθους μεσοθηλιώματος. Όλα τα 18 αδενοκαρκινώματα του πνεύμονα που εξετάσθηκαν βάφονται για CEA, συνήθως έντονα, ενώ μόνο οκτώ από 22 μεσοθηλιώματος χρώση για CEA και η χρώση ήταν γενικά αδύναμα. Χρώση για κερατίνη παρατηρήθηκε σε 10 από 22 και 12 μεσοθηλιωμάτων 18 αδενοκαρκινώματα? δεν υπήρχαν διαφορές στην ένταση της χρώσης μεταξύ των ομάδων. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η ισχυρή χρώση διάχυτων για CEA ευνοεί μια διάγνωση του καρκινώματος, και αρνητική χρώση για CEA είναι κατά τη διάγνωση του καρκίνου, αλλά αυτά είναι σχετική και όχι απόλυτη κριτήρια. Θεωρούμε ότι χρώση για την κερατίνη δεν έχει καμία χρήση για τη διάκριση αυτών των τύπων των tumors.?br /> Μια άλλη ενδιαφέρουσα μελέτη που ονομάζεται, 揈 xtrapleural πνευμονεκτομή, χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και στη θεραπεία της διάχυτης κακόηθες μεσοθηλίωμα υπεζωκότα; – Η Εφημερίδα της Θώρακος και καρδιαγγειακή Χειρουργική, Τόμος 102, 10-14, 1991 – DJ Sugarbaker, ΕΚ Heher, Θ Lee, G Couper, S Mentzer, JM Corson, JJ Collins Jr, R Shemin, R Pugatch και L Weissman – Τομέας Θωρακοχειρουργική, Brigham – τόμος 36, Τεύχος 4, σελίδες 341 47, Απριλίου 2000. Εδώ είναι ένα απόσπασμα: 揗 ΕΘΟΔΟΙ και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ παραφίνη-ενσωματωμένες φορμόλη σταθερό τετράγωνα από έξι αντιδραστική pleuras, 42 μεσοθηλιώματος και 40 αδενοκαρκινώματα χρησιμοποιήθηκαν;. Οι τομές χρωματίστηκαν για Leu-Μ1, HBME-1, καλρετινίνη, WT1 και MOC-31. Leu-Μ1 ήταν θετική ή αμφίβολη στο 34% του μεσοθηλιώματος και στο 78% των αδενοκαρκινώματα? αντιδραστική pleuras ήταν όλα αρνητικά. HBME-1 ήταν θετικά ή διφορούμενα στο 76% του μεσοθηλιώματος και 73% των αδενοκαρκινώματα? πέντε αντιδραστικά pleuras ήταν θετικά. Καλρετινίνη ήταν θετική ή αμφίβολη στο 92% του μεσοθηλιώματος και 73% των αδενοκαρκινώματα? δύο δραστικές υπεζωκότα ήταν διφορούμενα και τέσσερα ήταν θετικά. WT1 ήταν θετική ή διφορούμενα στο 72% των μεσοθηλιωμάτων (εξαιρουμένων αυτοψία περιπτώσεις) και στο 20% των αδενοκαρκινωμάτων? όλα τα αντιδραστικά pleuras ήταν θετικά. MOC-31 ήταν θετικά ή διφορούμενα στο 5% του μεσοθηλιώματος και στο 90% των αδενοκαρκινώματα? όλα τα αντιδραστικά pleuras ήταν αρνητικά. Η αντίδραση με Leu-Μ1 βαθμολογήθηκε ως διφορούμενα σε 25% των αδενοκαρκινωμάτων. Όλα τα 24 από τα αυτοψία περιπτώσεις μεσοθηλιώματος ήταν αρνητικά για WT1 και σε πολλές λειτουργικές δείγματα μόνο η περιφέρεια ήταν λεκιασμένο. Συμπεράσματα – Ούτε καλρετινίνη ούτε HBME-1 είναι αρκετά διακριτική, είναι χρήσιμη, ακόμη και ως μέλη μιας ομάδας αντισωμάτων. WT1 παρουσιάζει κάποια υπόσχεση, αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε υλικό αυτοψίας. Η χρησιμότητα της MOC-31 επιβεβαιώνεται, και υπερτερεί Leu-M1.?br /> Όλοι μας οφείλουμε ευγνωμοσύνη για αυτά τα ωραία τους ερευνητές. Αν βρεθεί κάποιο από αυτά τα αποσπάσματα ενδιαφέρον, διαβάστε τις μελέτες στο σύνολό τους.